Vrijdag - Party Noah

Alex plaatste zijn handen op een misschien wel ongepaste plaats, maar ze waren beide vast te druk bezig met de fles drank om het op te merken. Wel hield hij haar stevig vast.. Stiekem genietend van haar warmte. Het was háár niet, maar het was wel nog steeds een leuk meisje.. En Cher was tenminste in de buurt.
"Hoe dan wel?" Vroeg hij gretig. Jep, het waren echt de ogen hoor... Nu ze zo dichtbij was werd het alleen maar erger. "Hoe? Zeg me hoe!"

"Haha, denk je dat ik alles voor ga kauwen? Nee, verzin zelf maar iets, mannetje!" Ze stak haar tong uit en zette de fles aan haar lippen. Gauw nam ze een slok, waarna ze de fles weer van hem af hield. "Oh god that tastes good! Je mist echt wat!" Ze likte langs haar lippen en knikte. "Jup, jij zou deze drank echt willen nuttigen."

Chris haalde zijn schouders op, pakte een van de bekers over en begon daarna naar het dak te lopen. Al van veraf hoorde hij dat Yael gelijk had gehad, de stemmen waren al te horen op de eerste verdieping. En van wie moesten die stemmen anders af komen? Het bewijs was ook al snel geleverd, want eenmaal op het dakterras aangekomen zag hij ze meteen zitten.. ook al was Alex amper in beeld. Nounou, die vermaakten zich wel zo. 'Het feest is beneden hoor, waarom zitten jullie hier?' vroeg hij fronsend, terwijl hij nog een slok uit zijn beker nam. Dit leek niet echt meer op een van hun kleuterspelletjes.

Yael volgde al snel en keek de twee die het schijnbaar heel erg naar hun zin hadden aan. En hoe kwamen ze aan die fles drank? Ze dacht niet dat Noah het erg leuk ging vinden als ze hem vertelden dat Cher en Alexander gebruik hadden gemaakt van de minibar én het dakterras. 'Het is geen crime om te socialiseren, ofzoiets.' mompelde Yael nog na. Het was toch zeker niet de bedoeling dat Alexander en Cher het naar hun zin hadden hier?!

Alex keek haar met een wazige blik aan en grinnikte. "Wauw..." Mompelde hij met nog steeds een onozele grijns op zijn gezicht. "En wat als ik asjeblieft zeg? Dat is toch lief, nee?" Zijn handen gleden een stukje naar boven op haar rug en trokken haar nog dichter tegen zich aan. "Asjebl-" Net op het moment dat hij wilde gaan smeken ging de deur naar het huis open en stonden Chris en Yael opeens op het dak...
Alex schrok zich letterlijk te pletter en donderde bijna met Cher en alles van de ligstoel af. Wow hey! Hij moest even op adem komen voordat hij kon antwoorden. "Euh... We waren een beetje aan het rondkijken..." Antwoordde hij verward.

Ook Cher was geschrokken van het tweetal. Waarom?! "We voelden ons niet echt thuis tussen die mensen," mompelde Cher, en ze stond op. Het had er vast nogal stom uitgezien. Ze keek Chris even aan."En we hadden behoefte aan leuk gezelschap, en aangezien jij niet echt aardig voor me was.." Cher was verbaasd dat ze dat durfde te zeggen. Ook was ze bang dat ze een sneer terug zou krijgen. En die zou er komen, Chris kennende.

'Sorry hoor, maar ik geloof dat ik alle recht had om me zo te gedragen. Je gedroeg je na twee glazen alcohol al als een of arrogante madame,' kaatste Chris terug, helemaal vergeten dat hij de arrogantie zelve was. Maar dan nog. Hij had haar uitgenodigd en zij gedroeg zich als een ondankbare bitch. Hij had wel een punt hoor. 'Daarbij heb ik je uitgenodigd, dus ik snap niet dat je zomaar wegloopt.' Zijn blik schoot naar de nieuweling naast haar en weer terug naar Cher. 'Maar het is je vergeven. Heeft hij je lastig gevallen?' Opnieuw schoot zijn blik naar Alex, nu nogal wantrouwig. Niet dat het hem iets interesseerde, hij wist ook wel dat het dan vrijwillig zou zijn gegaan, maar ze gunde Alex dat plezier nog minder dan Cher. De kwal.

"Sorry? Jij kon niet tegen een geintje," zei Cher chagrijnig. "Nogal logisch dat ik geen zin heb om dan jouw gezelschap te zijn. En gezien jullie kleding heb jij je prima weten te vermaken met Yael." Cher rolde met haar ogen en deed een paar stapjes richting Chris. "Nee, hij heeft me niet lastig gevallen. Ik zeg toch net dat ik behoefte had aan leuk gezelschap? Nou ik had het heel leuk hoor!"

'Je kon anders wel dankbaarder doen,' sneerde Yael. Wat dacht Cher wel niet? 'Als wij jou niet hadden uitgenodigd, had niemand anders dat gedaan hoor.' Dat zou waarschijnlijk wel waar zijn geweest. Wie wilde die twee nou op hun feestje hebben?! Nouja, Noah had het eigenlijk liever niet, maar die hield wel van een grapje. Zeker met die nieuweling erbij, het was toch wel altijd leuk geweest om een nieuwe kid uit te testen!

Alex was weer goed gaan zitten en keek een beetje beduusd rond. Wow zeg?
Toen keek hij Yael aan en fronste. "Je bent wel nogal nat... Hoe komt dat?" Brabbelde hij vrolijk, niet wetend hoe fout het wel eens over kon komen.

'Die vriend van je is nogal van de slimme opmerkingen he?' merkte Chris sarcastisch op, zijn blik gericht op Alexander. Eerst op het schoolplein, nu dit weer. Ook al kon Chris het goed alleen af bij die twee, hij was toch blij dat Yael het voor hem opnam. Sowieso vormden hij en Yael altijd wel samen een front. 'Het leuke gezelschap is beneden,' voegde hij er iets later nog aan toe. Hij keek Cher weer recht aan. Wat dacht ze wel niet? En die Alexander dan? Waarschijnlijk vonden ze elkaar nog echt leuk ook, bah. Misschien moesten ze daar maar eens verandering in gaan brengen. Misschien.. misschien moesten ze van Alexander maar eens het grote slachtoffer maken.

"Als het leuke gezelschap beneden is, wat doe je dan hier?" vroeg Cher scherp. "Ik denk niet dat je mij nodig hebt. Ik snap eigenlijk niet eens wat je van me moet. Je hebt vanavond nog niets aardigs voor me gedaan. Vind je het gek dat ik naar Alex toe trek?" Morgen zou ze vast spijt hebben van alles wat ze zei, maar daar kon ze zich nu nog niet druk om maken. Snel zette ze de fles weer aan haar lippen, gewoon om iets te doen te hebben.

'We vroegen ons af of jullie nog wel leefden,' Yael rolde met haar ogen. Cher dacht echt dat ze hier iets te vertellen had! 'En we wilden niets op ons geweten hebben, snap je? Maar als je zo door gaat met zuipen, weet ik niet hoe je thuis komt.' Alsof dat Yael wat interesseerde! Ze zou zich dus écht niet om Cher bekommeren, als die twee kruipend naar huis moesten gaan deden ze dat maar. Alsof ze een taxi voor hun ging regelen ofzo? No way, en ze was er vrijwel zeker van dat Chris dat ook niet zou doen.

Alex stond op en botste wankelig tegen Cher aan. "Geen probleem hoor! Ik ben hier met de auto. Ik kan haar wel thuisbrengen." Verkondigde hij nogal luid pratend, wat hij zelf niet echt door had. Wat was hij toch bijzonder slim geweest om de auto te nemen, ookal woonde hij maar een paar straten verderop.

Nu was het Chris' beurt om een paar stappen naar voren te doen en Cher naar hun kant toe te trekken. 'Absoluut niet,' beet hij Alexander toe. 'Als jij haar naar huis brengt komt ze nooit meer levend terug. Ik heb allang vervoer geregeld, veilig vervoer. Het was niet dat hij zich echt zorgen om Cher maakte, maar om haar echt in levensbedreigende situaties te laten komen, dat was nu ook weer niet de bedoeling. En met die maniak achter het stuur..

'Als jij gaat rijden komt ze nog niet eens levend thuis!' hoewel Yael zich daar niet zo druk om maakte, voelde het toch wel verkeerd. Stel dat hij echt van plan was om haar naar huis te rijden?! Sowieso snapte ze niet dat hij met de auto was gekomen. Als je een stel hersens had was je met de taxi gekomen, of dergelijke, en reed je jezelf niet dood.

Half struikelend over haar voeten botste Cher tegen Chris aan, en ze greep zich aan zijn schouder vast om te blijven staan. Bij deze handeling boorden haar lange nagels zich in zijn vel, en geschrokken keek ze hem aan. "Oh sorry!" Dat vond hij vast niet leuk of aantrekkelijk. Snel trok ze haar handen terug en sloeg ze haar armen over elkaar. "Alex, je kunt wel bij mij in de taxi. Als je nu gaat rijden wordt dat je dood!"

Alex zuchtte even en lachte weer. Niets aan de hand hoor!
"Jongens, jongens," Kraamde hij uit. "Kalmeer eens even! Ik ben prima ok. Ik weet heus wel hoeveel ik op kan hoor. In Vegas was ik ook altijd met de auto, taxi's zijn daar echt goor. Kots enzo.. Jeweetwel," Brabbelde hij verder. "En ik bracht ook altijd meisjes naar huis, omdat ze niet in de stinktaxi's wilden. Snap je? Dus het is wel goed."

Natuurlijk deed Cher hem wel pijn, maar hij probeerde het niet te laten merken. In plaats daarvan richtte hij zich weer op Alexander. 'De taxi's die wij hier hebben, en al zeker de taxi's die ik regel, zijn hartstikke schoon. Als jij met de auto naar huis wil dan doe je dat, maar Cher gaat met de taxi.' Hij schudde afkeurend zijn hoofd, waarbij nog wat spetters water in het rond vlogen. 'Kom, dan gaan we terug naar beneden.'

Cher wist niet of Chris het tegen haar had, dus bleef ze staan. Ze wreef even over haar boven armen, aangezien ze het redelijk koud begon te krijgen. Ze zag er vast verschrikkelijk uit. Met een blik naar beneden wist Cher dat haar jurkje scheef zat, en dat kwam waarschijnlijk doordat ze op Alex had gezeten. Snel fixte ze dat. Daarna streek ze met een hand door haar haren, maar dat voelde nog redelijk goed. Verder zweeg ze maar, want ze wist niet wat ze zeggen moest. Alex was duidelijk van mening dat hij superieur was, en hij luisterde niet naar hun. Maar ze wou ook niet dat hij zo naar huis ging. "Alex, ga gewoon met mij mee in een taxi. Wij hebben wel een logeer plek voor je, hoor." Ze probeerde zijn blik te vangen.

Alex stak nog een sigaret op en keek een beetje wazig om zich heen. Eh, hij ging echt wel nog met de auto terug hoor, het was maar 1 kilometer ofzo. Daar moesten ze niet flauw over doen.
"Nee, bedankt." Mompelde hij tussen twee trekjes door. "Ik ga wel zelf naar huis dan." Sowieso wilde hij zijn auto hier niet laten staan, hallo?

'Oké doei dan,' antwoordde Chris kortaf. Het volgende moment draaide hij zich al om en trok hij zowel Yael als Cher met zich mee richting de uitgang. Dat die idioot zich toch zelf ging vermaken, kom nou. Wat dacht hij wel niet? Hij had hun hele plan verpest door Cher mee te nemen. 'Het dakterras is verboden terrein, trouwens,' vermeldde hij nog even zonder zich om te draaien. Dit zou hij toch even moeten gaan vermelden.

Onzeker liep Cher met Chris mee. Ze wierp een blik over haar schouder, en haalde haar schouders naar Alex op, waarna ze hem wenkte. Hij moest wel meekomen?! Ze wou niet met Yael en Chris rondhangen. Straks gingen ze zoenen in haar bijzijn. Daarbij, Chris had haar mee genomen!? Yael niet. Waarom was ze bij hem? Nadenkend liep Cher de trap af. "Dus gaan we nu tussen alle leuke mensen zitten of moet ik naar mn taxi?"

Yael grinnikte terwijl ze een eindje terug liep met Chris, hoewel het achteruit lopen op haar heels meer op wankelen leek. Chris had Alexander goed op zijn plek gezet, en ze was eigenlijk best benieuwd hoe Cher zich voelde. Wilde ze dan niet bij Alexander blijven? Of wilde ze werkelijk iemand worden? Nouja, het leek er zo'n beetje op dat Alexander alleen stond. 'En Noah zal zijn Goldstrike wel terug betaald willen hebben,' riep Yael nog

"Geen probleem hoor!" Kaatste Alex terug. Ja zeg, konden ze hier toch zeiken over onbenullige dingen...
Nadat hij zijn sigaret had opgerookt, ging Alex ook maar eens terug naar beneden. Hij begreep niet helemaal wat het doel van Yael en Chris was, en eerlijk gezegd was hij ook veel te wazig om er verder over na te denken. Toen Alex nog eens langs de drank liep, nam hij nog een biertje dat hij meteen achterover kapte. Het smaakte niet zo geweldig na die Goldstrike.