Vrijdag - Party Noah

'Nee sorry. Dat kan ik echt niet doen, maar een beperkt aantal mensen hebben toegang tot de kluis.' Oh god, wat was Yael toch weer grappig! 'Je kan totdat je hem gevonden hebt.. een shirt van mij lenen?' Het was iets of niets en het viel ook nog eens te proberen! Buiten dat had ze nog van die wijde slaapshirts waar hij misschien wel in zou passen.

'Ohja, laat ik dat maar doen. Misschien moet ik ook die nieuwe oogschaduw en dat nagellakje van je maar proberen dan?' antwoordde Chris sarcastisch. Meende ze dit nou serieus? Hij ging nog liever naakt over straat dan in een meisjes shirt. Alsof mensen het hem kwalijk namen als ze zijn buik zagen.

'Ja, goed idee! Kom maar even hier zitten, dan kan ik extentions in je haar doen en dan doen we gelijk de make up. Als het goed is heeft mijn zus hier ergens in huis nog siliconen liggen, en je mag wel een bh van mij aan!' zei Yael terwijl ze de stoel naast haar aanwees. Het was maar een grapje! Yael vond het heus niet erg dat Chris daar zo in zijn blote buik zat. Nouja, haar ogen bleven daar dan wel op gericht, maar verder was het een prima uitzicht hoor.

'Oké,' antwoordde Chris alleen, wanneer hij op de aangewezen plek ging zitten. 'Begin maar dan hè.' Het was dan misschien een grapje geweest, hij wilde graag weten hoe Yael hierop zou reageren. Alsof ze het echt zou proberen.. Nouja hij zat goed hier hoor. Yaels stoel was lekker zacht en hij merkte meteen weer hoe vermoeid hij eigenlijk nog was. Of eigenlijk eerder slaperig. Eigen schuld, had hij maar niet zolang moeten feesten.

Yael grijnsde. Was dit een grapje voor hem of meende hij het serieus? Vast dat eerste! Maar Yael liet zich niet kennen hoor, die pakte braaf haar toilettasje van haar bureau af en ging weer tegenover Chris staan. 'Ik denk dat je er best mooi uitziet als meisje, hoor' Hij had het gezicht er wel voor. Of nee, dat had hij eigenlijk niet, maar na haar make over misschien wel.

'Ga je gang,' drong Chris aan, die Yael er niet voor aanzag om ook daadwerkelijk door te gaan. Of nouja.. het was wel Yael he? Maakte ook niet uit, hij kon haar nog altijd wegduwen als ze te dichtbij kwam. Hij liet zich ook niet kennen hoor!

Yael trok haar wenkbrauwen op. Meende hij dit serieus? Ze zou het echt doen hoor! Ze boog zich vooreind totdat haar gezicht net op tien centimeter afstand zat van die van hem. 'Hm, misschien moeten we eerst beginnen met je wenkbrauwen epileren,' zei ze terwijl ze een huge glimlach op haar gezicht had en haar hoofd schuin hield.

'Wat is er mis met mijn wenkbrauwen?' vroeg Chris opeens echt heel serieus. Eh, hallo? Ze was hem nu wel even aan het beledigen he, daar was hij niet zo van gediend. Hij had het niet zo op commentaar op zijn uiterlijk. Niet dat het hem onzeker maakte, maar toch. Fijn was anders.

Oeps. Het was natuurlijk niet Yaels bedoeling om hem te beledigen! 'Gewoon,' gaf Yael antwoord. 'Als meisje doe je dat. Dan zie je maar eens wat een hard leven wij hebben,' dat was ook wel zo! Jongens hoefde geen kind uit te persen en niet elke maand leven met gigantische buikpijn.

'Meisjes zijn gewoon grote dramaqueens. Jongens houden zich altijd groot, meisjes storten in om het minste of geringste en dan moeten de jongens hen maar troosten. Nou nou nou, zwaar leven hoor. Wie heeft het nou moeilijker?' verdedigde Chris zichzelf. Pff, wat een aanstellers waren meisjes toch altijd! Ze waren heel leuk enzo hoor, maar wat konden ze toch overdrijven!

'Ja ja,' knikte Yael. 'Dat weet ik toch, van dat troosten. Troost je me dan niet graag?' Zo'n erge dramaqueen was Yael niet eens! 'En wij meisjes vinden het gewoon.. fijn om over hun gevoelens te praten, dus zeg maar, wat zit er dwars? Je moet straks wel ladylike overkomen, hoor.' Yael liep naar de andere kant van de kamer om daar een krukje te pakken en ging tenslotte tegenover Chris zitten. Hij kon het krijgen zoals hij het zelf wou, hoor!

'Niet als je tien keer huilt per dag,' antwoordde Chris meteen. Het vrouwelijk geslacht mocht zelf ook wel een beetje steviger in hun schoenen komen te staan hoor. Waar zou de wereld toch zijn zonder al die heldhaftige jongens, die dag in dag uit klaarstond voor de vrouw? 'Ik ben een man, ik hoef niet ladylike over te komen. Zelfs met bakken make-up lijk ik nog op een man, een hele mooie zelfs.' Puh.

'Ik huil helemaal niet tien keer per dag!' kaatste Yael terug. 'Ik weet niet hoeveel meisjes jij anders kent, hoor!' Yael huilde anders haast nooit. De laatste keer was toch zeker wel twee maanden geleden, ze stond anders best stevig in haar schoenen. Tssk. Dat was wel een belediging hoor, alsof Yael net een emotioneel lepeltje was! 'Ja ja, natuurlijk.'

'Nou ik ken behoorlijk veel meisjes hoor,' plaagde Chris. Ja ze stelde de vraag ook nogal onhandig he? Natuurlijk kende hij veel meisjes. Hij was Chris. Hij kende elk meisje in de stad en andersom. Yael huilde inderdaad niet vaak, en hij vond het ook niet erg om haar te troosten.. maar hij vond het wél grappig om haar te pesten.

'Dan weet ik niet wat er met hun gebeurd is, maar als je wat redelijk in je schoenen staat huil je hooguit een keer per.. maand. Ofzo.' Wist Yael veel hoevaak het gemiddelde meisje huilde? Alsof ze daar een enquete van ging maken! 'Doe maar wat liever tegen me, dit is nog steeds mijn huis.' zei ze met een knipoog.

'Ohhhhh is dat een dreigement? Alsof jij me ooit je huis uit zou zetten Yaelleke. Alsof je me überhaupt op eigen kracht dit huis uit krijgen zou.' Hij zag het al helemaal voor zich, Yael die probeerde hem het huis uit te krijgen. Ha. Dan kon ze waarschijnlijk lang proberen met de kracht die zij in haar lichaam had.

'Ohhhh is dit een belediging?' deed Yael hem na, terwijl ze zelfs de toon na probeerde te doen. Niet dat dat klonk, Yael had natuurlijk geen mannenstem. 'Dat betekent anders niet dat je niet lief voor me hoeft te doen. Dat moet je overal voor me zijn.' En of ze hem dit huis uit kreeg! Desnoods belde ze wel de politie.. ofzo. Niet dat dat nodig was.

Chris schoot in de lach. 'Ik ben ook altijd lief voor je, en kijk eens wat ik ervoor terug krijg. Dreigementen dat ik uit huis geplaatst wordt en de theorie dat ik waarschijnlijk mezelf mee gesmeekt heb naar jouw huis. Ja Yael, heel lief van je inderdaad. Wanneer krijg ik eens wat ik verdien?' Arme Chris. Ze moesten hem ook altijd hebben he.

De grapjas! Yael schoot in de lach en keek Chris toen weer aan. 'Ja, je bent altijd heel lief voor me. Ik zou willen dat ik jou was, of je eigenschappen. Misschien zou het dan toch nog wat met me worden in deze wereld!' zei ze op een sarcastisch toontje. Hehehe. Zelf snapte hij toch ook wel dat dat een grapje was? 'Wat wil je ervoor terug hebben dan?' Geld?

'Snap ik, dat hoor ik wel vaker,' antwoordde Chris bloedserieus. Wat hij ervoor terugwilde? 'Een beetje waardering zou fijn zijn. Oh, en een kusje is ook niet verkeerd,' plaagde hij. Hij was niet voor niets Chris. Natuurlijk maakte hij misbruik van haar aanbod, of eigenlijk was het misschien toch maar een grapje, hmm..

'Ja natuurlijk, maar toch denk ik dat mensen liever mij willen zijn. Gewoon, jij bent tweede keus.' zei Yael met een pesterige grijns op haar gezicht. 'En dat laatste verdien je niet, dat eerste eigenlijk ook niet. Maar omdat ik zo lief ben..' Een kusje? Haha natuurlijk! Hij was wel erg grappig vandaag.

'Nou zeg, ik zoek mezelf wel nieuwe vrienden. Vrienden die me wel waarderen,' antwoordde Chris meteen, die zijn gezicht hooghartig de andere kant op draaide. Tsss, wat dacht ze wel, dat ze gewoon zo tegen hem kon doen? En dat noemde zich een vriendin, ja hoor! Waarom verdiende hij dat niet, wat was dat nou weer voor een kleine moeite?!

'Oh, mag ik dan ook eens kennis met ze maken? Behalve als je naar Cher gaat, dan mag je daar blijven,' zei Yael bloedserieus. Tssk, alsof zij niet goed genoeg was als vriendin! Het was maar een grapje. 'Buiten dat zou jij niet zonder me kunnen,' zei Yael met hoog opgetrokken wenkbrauwen en een glimlach. Niemand zou zonder haar kunnen, ze was toch ook een geweldig persoon?!

'Ik kan hartstikke goed zonder jou hoor,' antwoordde Chris meteen. 'Je zou je juist vereerd moeten voelen dat ik nog met je omga na al die gemene opmerkingen. Ik hoef maar met mijn ogen te knipperen of er staat alweer een hele rij aanbidders voor mijn deur. Pas dus maar op met wat je zegt,' zei Chris. Natuurlijk had hij zo andere vrienden gevonden. Dat hij liever Yael had, dat ging hij haar nu dus eventjes niet zeggen he!

'Welke gemene opmerkingen?' vroeg Yael. Hey, ze was helemaal niet gemeen geweest, dus er waren ook geen gemene opmerkingen gevallen! 'Veel succes met je aanbidders dan, op een dag kom je op je knieën, smekend om genade en wil je me terug. Zo gaat dat.' grinnikte Yael, hij zou echt niet zonder haar kunnen hoor! Maar om eerlijk te zijn, zou zij hem ook liever niet willen verliezen als vriend. 'Dus als ik je een kusje geef, of iets in die richting, ben ik weer een goede vriendin?' Iets in die richting, wat?