Lokaal 402

"Ik heb werkelijk geen idee." Grinnikte Alex terwijl hij in zijn broekzakken begon te zoeken naar zijn lessenrooster. "Wacht even hoor!" Hij schuifelde een beetje heen en weer over zijn stoel en trok uiteindelijk het reeds verfrommelde stuk papier uit zijn broekzak. Of toch een deel ervan. Doordat hij er zo hard aan had zitten trekken, was het gescheurd.
"Crap." Alex zuchtte en viste ook het andere deel uit zijn broekzak. "Ik geloof dat ik nu even niets heb. Zou dat kunnen? Of lees ik het verkeerd?"

'Mooizo!' grijnsde Chris, waarna hij naar buiten begon te lopen en eenmaal daar aangekomen op hun vaste plek plaats nam. Mensen moesten eens proberen die plek in te pikken, dan waren ze binnen een paar seconden verdwenen. En niet op een heel aardige manier. Nou was het niet zo dat Chris niet aardig kon zijn, als hij je mocht was hij heel aardig.. maar alleen als het hem uitkwam. Wat had je er nou aan om aardig te doen tegen mensen die je niet aardig vond? Als hij ze nodig had luisterden ze toch wel, of ze hem nou aardig vonden of niet. Iedereen luisterde naar hem.

"Oh," zei Cher, lichtelijk teleurgesteld. "Ja, da's mogelijk! Je kunt buiten gaan zitten, maar in de kantine is ook plek. Veel succes en plezier!" Ze stond op en zwaaide haar schoudertas over haar - jawel - schouder heen!

Yael nam plaats op hun bankje en strekte zich even goed uit. Hun bankje. Ja, Chris had gelijk. Een enkele keer hadden nieuwejaars plaatsgenomen op hun bankje, maar dat werd ze niet in dank afgenomen. Een van de kinderen was zelfs van school gehaald door hun ouders.. maar zo erg was het toch helemaal niet? Yael had eigenlijk nooit echt het idee dat ze bruut deed, ze kon alleen wat.. onaardiger zijn. Misschien was dat inderdaad het goede woord, mensen konden een grote bek verwachten als het niet via haar bedoelingen ging. Eigen schuld, toch?

"Oke, bedankt!" Hij stond op en nam zijn tas. "Ik denk dat ik weet waar ik heen ga." Hij maakte nog snel een rook-gebaar voordat ze ervandoor ging.
Onderweg naar de rookplek kwam hij Yael en haar vrienden wel weer tegen op één of ander bankje en hij besloot maar dag te zeggen. "Hey, heb je ook vrij nu?"

Chris had de jongen al van afstand zien aankomen, blijkbaar snapte hij nog niet hoe het hier op school werkte. Je kon dus even niet én met mensen als Cher bevriend zijn en vervolgens proberen om bij hun clubje te komen hoor. Zo ging dat hier niet. 'Nee, wij hebben altijd het tweede uur buiten les. Volgens de leraren neem je zo meer stof op en onthoud je het ook nog langer,' antwoordde hij voor Yael. Wat was dat dan ook voor een domme vraag? Waarom dacht hij dat ze buiten zaten?

Yael grinnikte, voordat ze iets kon zeggen had Chris al voor haar geantwoord. Wat kon hij toch ook heerlijk zijn! 'Ja,' gaf ze bloedserieus toe terwijl ze knikte 'En soms hebben we gewoon een uurtje vrij.. tenminste, dat noemen wij zo.' Spijbelen en een uurtje vrij nemen lag voor haar veel anders! En daarbij, als ze in de les zat was ze er toch min of meer altijd bij? Ze had nog nooit ergens een onvoldoende voor gestaan anders!

"O-ke," Alex keek de arrogante jongen even fronsend aan en richtte zich toen weer tot Yael. Grappig dat ze opeens veel stoerder ging doen dan voorheen, wilde ze soms indruk maken op die kwal?
"Het was maar een beleefdheidsvraag. Weet je wel? Om te tonen dat je geïnteresseerd bent." Alex had er alweer meteen spijt van. Hij wilde liever gewoon zijn sigaret nu, maar weglopen was nu ook best idioot.

'Oké,' antwoordde Chris alleen maar. Om te tonen dat hij niet geïnteresseerd was. Wat was zijn probleem nu weer? Hij snapte zelf toch ook wel dat hij zojuist een domme vraag had gesteld. Niks beleefdheidsvraag, was dan met iets originelers gekomen, of in ieder geval iets wat minder obvious was. Zonder verder nog aandacht te besteden aan de jongen richtte hij zich weer op Yael. 'Ik heb een idee voor vrijdagavond. Iets wat ons nog wel eens wat extra plezier zou kunnen geven,' zei hij een beetje mysterieus. Misschien dat ze die grappen van even geleden toch nog konden gebruiken.

Yael keek Alexander gefronst aan. Wat was zijn probleem nou? Chris en zij hadden toch zeker antwoord gegeven? Als ze les hadden hadden ze daar niet gezeten, of nouja, in hun geval wel. Snapte Alexander dan niet dat je met twee groepen tegelijk kon opschieten?! Achja, dan was dat zijn keuze.
Yael draaide haar hoofd om naar Chris en trok haar wenkbrauwen op. 'Nou?' Vroeg ze geïnteresseerd, maar Chris zou het waarschijnlijk pas zeggen als Alexander weg was.

"Riiight." Alexander haalde zijn schouders op en ging maar achter het gebouw staan roken. Hij had niet echt behoefte aan achterbaks gedrag.
Stiekem hoopte hij zelfs dat hij het volgende lesuur weer bij Cher zou kunnen zitten. Yael had eerst nog wel leuk geleken, maar met die vriend van haar erbij.. No thanks.
Alex stak zijn sigaret op en nam een lange trek. Wat een gedoe allemaal.. En de eerste dag was nog maar net begonnen!

Zodra Alexander eindelijk verdwenen was opende Chris zijn mond. 'Misschien moeten we Cher echt meevragen vrijdagavond. Dat zou nog wel eens heel erg leuk kunnen worden, zeker aangezien ik eigenlijk niemand ken die haar kan uitstaan. Lijkt me wel grappig, een keer wat nieuw vermaak erbij.' Een nieuwe grijns verscheen op zijn gezicht. 'Als ik haar als gezelschap, een soort date, meevraag? Ze trapt er heus wel in.' Hij zag het al helemaal voor zich. Goed, het was misschien heel erg gemeen, maar mocht hij ook een keer plezier hebben?

Ook Cher kwam na een tijdje naar buiten. Haar engels bleek uit te vallen, dus ze had tijd om even een frisse neus te halen. Toen ze buiten kwam zag ze Alex nergens, wat logisch was. Hij was aan het roken. Hoe graag ze ook naar hem toe wilde, ze wou niet overkomen als een stalker. Dus zat er niets anders op dan gewoon plaats te nemen aan een leeg tafeltje ver van Chris en Yael af. Zo zouden ze geen opmerkingen naar haar hoofd kunnen smijten, als ze dat al van plan waren.

Nouja, dan toch niet! dacht Yael. Ze had Alexander de kans gegeven, maar als hij Cher boven hun verkoos kon hij oprotten, Cher en Yael waren twee verschillende types en daar kon je niet allebei mee omgaan, vond ze.
Het duurde niet lang voordat Yael het uitproestte. 'En dan moet ik zeker Alexander meenemen?!' Vroeg ze lachend. Maar aan de andere kant.. ze konden hun wel belachelijk maken! En Cher zou zich vast vereerd voelen, haha! 'Oké dan!'

'Dat is wel het verstandigste, dan komt Cher ook eerder waarschijnlijk. Hoewel ze sowieso wel komt als we haar vragen. Het kind is desperate om populair te worden. Best zielig. Maar goed, ik zal er maar meteen heengaan, dan heeft ze iets om zich op te verheugen, right?' Zonder op antwoord te wachten stond Chris op en liep naar Cher toe. Daar nam hij plaats naast haar en schonk haar een van charmantste glimlachjes. 'Hey,' begroette hij haar. 'Waarom zit jij hier zo alleen?' Ugh, alsof het hem iets interesseerde. Alsof hij daar überhaupt het antwoord niet op wist. Maar, zoals Alex gezegd had, het was maar een beleefdheidsvraag. Ofzo.

Alex nam zijn iPhone en begon er willekeurig mee te klooien. Al snel kwam hij bij oude berichten van zijn ex-vriendin terecht. Een diepe zucht ontsnapte hem. Hij hoorde hier helemaal niet thuis.. Las Vegas was zijn plek, en dat was ook waar zijn meisje was.
Hij nam nog een trek en begon alle overige berichten te verwijderen. Hij moest maar eens ophouden met aan haar te blijven denken, het had toch geen nut. Hij woonde nu hier.

Geschrokken keek Cher op. Wat deed Christopher in haar buurt? Hij rook wel lekker. Gucci? Eh wacht terug naar het onderwerp. Waarom was hij opeens zo aardig? "Mijn les viel uit.. dus ben ik naar buiten gegaan," vertelde Cher, lichtelijk gewantrouwd. Natuurlijk was ze vereerd! Hij gaf eindelijk aandacht aan haar. Misschien werd dit schooljaar toch nog leuk!

Toen zijn sigaret op was, wat al vrij snel gebeurde aangezien hij er als een gek stond aan te trekken, besloot Alex om maar weer terug te gaan. Misschien een beetje in de lichte herfstzon te gaan zitten.
Al snel merkte hij Cher op.. Met kwal erbij. Heh? Alex kon niet helemaal volgen. Maar hij merkte nu wel weer op dat Yael even alleen zat. Of toch min of meer. Alex besloot nog maar even te gaan polsen of ze inderdaad anders deed met die kerel erbij.
"Ik dacht dat hij niet eens dood wou gezien worden met iemand als Cher?" Vroeg Alex, een beetje sarcastisch.

Yael grinnike, dit kon nog een van hun beste stunt aller tijde worden. Ze besloot om op te staan en het Alexander ook meteen te vragen, nu Chris toch bezig was. Ze zou op haar allercharmanst liegen, als dat nodig was om de vertrouwen van de jongen te winnen. Hij kwam er zelf al aangelopen. Mooi, dan kon ze gelijk met de deur in huis vallen. 'Hey hey,' begroette ze. 'Sorry voor Chris, hij doet wel vaker zo. Ik neem jou verder biets kwalijk ofzo. Maar goed, zou je aanstaande vrijdag met me mee willen naar een feestje? Kan je meerdere mensen ontmoeten enzo!' God, wat was ze hier goed in.

Dat dat helemaal geen antwoord was op zijn vraag had Chris niet eens door. Hij was alweer helemaal vergeten wat hij gevraagd had. 'Aah, oké. Zonde van je les. Ofzo,' zei hij, er vanuit gaand dat ze het bij de boekenclub altijd erg vonden als een les niet doorging.. en hij moest natuurlijk doen alsof hij haar begreep. 'Hey luister, heb je zin om vrijdagavond mee te gaan naar een feest? We hebben het er al vaker over gehad met de groep en vinden eigenlijk dat we jou ook moeten uitnodigen. Dus wat ik eigenlijk wilde vragen, heb je zin om met mij mee te gaan vrijdagavond? Ik haal je wel op, dat is geen moeite.' Hij regelde toch altijd een taxi dus het was geen moeite om haar ook op te halen, en hij moest er wel wat voor over hebben he.

Alex fronste een beetje. Hij wist wel dat hij zich niet echt in de positie bevond om kieskeurig te zijn als het op nieuwe mensen ontmoeten aankwam, maar hij vond haar nu opeens wel heel erg slijmerig. Hij had dus toch weer gelijk gehad!
"Niet echt." Antwoordde hij koppig. Ze was zo... Nep? Hield hij niet zo van.

"Ik vind het niet zo erg. Lessen die uitvallen," legde ze uit. Haar ogen rolden bijna uit haar kassen toen hij haar dat voorstel deed. Snel herstelde ze zichzelf, en ze glimlachte liefjes. "Vrijdag? Eh.. Ja, sure." OMGOMGOMGASDJFKSDFKSD deed haar gedachtegang. Natuurlijk liet ze dat zo min mogelijk merken. "Weet je waar ik woon of..?" Ze verwachtte van niet, dus ze dook alvast in haar tas voor een pen.

Kut, dacht Yael. Ze moest iets anders proberen, die jongen moest ze mee zien te krijgen! 'Nee?' Vroeg ze met een frons. 'Jammer.. ik dacht, laat ik hem wat meer op zijn gemak laten voelen, je verhuist ook niet elke dag. Ik kan ook best een taxi voor je regelen, ofzo? En mocht het je niet bevallen kan je altijd weer naar huis gaan!' Ga nou mee, dacht ze. Waarom wilde hij niet mee? Voelde hij zich dan niet vereerd?

'Nee, opschrijven zou inderdaad wel slim zijn,' antwoordde Chris, gevolgd door een van zijn charmante glimlachjes. Een fractie van een seconde twijfelde hij aan zijn eigen plan, het was misschien toch wel heel erg zielig om iets als dit te doen.. Maar die gedachte drukte hij al snel weg terwijl hij probeerde zo geïnteresseerd mogelijk te lijken. 'Het feest is bij Noah, die ken je waarschijnlijk wel. Het begint om 10 uur, dus zorg maar dat je dan klaar bent,' vertelde hij nog, natuurlijk wel op een aardige manier. Vanuit zijn ooghoeken zag ze dat de nieuwe jongen weer bij Yael was. Dat werd dus ook al geregeld. Mooi.

"Ik heb geen heimwee hoor, als je dat soms denkt." Alex keek haar eigenlijk per ongeluk een beetje vijandig aan. Hij had soms problemen met het verbergen van zijn gedachtes. Achja.. Hij had gewoon een expressief gezicht!
"Ik betwijfel gewoon of ik me wel zou amuseren op een feest hier. Ik ben Las Vegas gewoon, weet je.." Hij haalde even zijn schouders op. Ja zeg, als zij vervelend ging doen met haar best buddy, dan kon hij dat ook wel een beetje terugdoen. Wat heerlijk kinderachtig!