Schoolplein

STARTTT okay!
Nou een schoolplein heeft dus tafeltjes, een klein basketbalveldje wat weinig benut wordt en een grasveld. Hier chillt het grootste gedeelte van de school als het lekker weer buiten is.

Vrij op tijd was Cher bij school. Meestal werd ze gebracht of ging ze met de schoolbus, maar vandaag was ze komen lopen. Het was lekker weer en was vroeg wakker geworden, dus tijd was er ook genoeg geweest. Cher was misschien iets te vroeg weggegaan, aangezien er nog maar weinig mensen waren. Een beetje eenzaam ging Cher aan een van de tafeltjes zitten, waar ze één van haar ipod oortjes uitdeed, en een leuk nummer uitkoos. Een beetje verveeld keek ze om zich heen.

Alex stond een beetje klungelig tegen de muur te leunen. Mocht je hier nou wel of niet roken op het schoolplein? Want hij snakte op dit moment echt naar een sigaret. Alex liet één hand in de zak van zijn trui glijden en omklemde zijn pakje sigaretten. Konden ze geen bordje hangen? Dat zou handig geweest zijn. Hij wilde namelijk niet al meteen de eerste dag iets verkeerd doen. Hij had zijn vader beloofd om zijn best te doen op zijn nieuwe school.
Alex keek een beetje rond. Misschien kon hij wel andere kinderen ontdekken die aan het roken waren.. Maar helaas. Er was nog bijna geen kat te zien en al zeker geen rokers. Daaruit leidde hij dus maar af dat het verboden was. Verdomme.

Cher's oog viel op een jongen die ze nog nooit gezien had. De jongen was prachtig, maar hij leek gefrustreerd. Wie was het? Hij was sowieso ouder dan zij was, dus ze moest hem wel kennen. Ze kende het hele jaarboek uit haar hoofd! Zeker de mensen die ouder dan haar waren, want daar moest ze indruk op maken. Zelfverzekerd stond ze op, en liep ze op hem af. Ze mocht niet laten blijken dat ze helemaal niemand was. Ze deed haar ipod uit toen ze bij hem aan kwam, en schonk hem een glimlach. "Hey. Nieuw?" vroeg ze direct.

Yael was extra vroeg uit de veren gesprongen om maar op tijd op school aan te komen, het leek haar een slim plan om dit keer níet te laat te komen hoewel ze nog best een paar uurtjes had kunnen blijven liggen. Het was nog vrij rustig, als je je blik over het terrein liet glijden zag je maar drie of vier mensen, waaronder geen bekende gezichten voor Yael. Ze besloot om in de tussentijd een of ander magazine te lezen dat ze eigenlijk had meegenomen voor de trein, haar vrienden zouden vanzelf wel opdagen. Yael zocht een tafeltje dicht bij de ingang op, zodat ze de binnenkomers allemaal kon bekijken.

Alex knikte even en kuchte kort voordat hij antwoordde. "Ja, helaas wel." Hij plakte er nog een scheve glimlach aan vast, ook al viel er niet te lachen. Maar hey! Nu kon hij tenminste erachter komen of je mocht roken of niet. Zij zou het vast wel weten.
"Zeg eh.." Alex keek haar nu pas echt aan, en raakte een beetje van zijn stuk. Die ogen! Het leek net alsof hij weer oog in oog stond met zijn vriendin. Euh, ex-vriendin. Verder leek ze wel helemaal niet op haar maar die ogen... Alex knipperde even en kwam weer tot zichzelf. Hij moest echt stoppen met dit soort dingen! Het was voorbij. Zij was in Las Vegas en hij was hier. Punt.
"Eh, mag je hier roken?" Vroeg hij snel.

Cher kreeg een twinkeling in haar ogen. "Eigenlijk niet, maar als je met me meeloopt.." ze draaide zich om en liep van hem weg, richting de achterkant van het schoolgebouw. Ze keek niet op of om, zeker wetend dat hij haar wou volgen. Rookverslaafden deden vaak alles om te kunnen roken, toch? En zo gaf ze vast een goeie indruk. Zelfverzekerd, fierce! Achter het schoolgebouw kwamen de leerlingen die rookten. Cher was er vaker geweest, want natuurlijk rookte ze wel eens, want het was illegaal! Toch vond ze een sigaret bij een vrouw niet zo sierlijk staan, dus deed ze het alleen nog maar wanneer ze er echt zin in had.

.. Moest hij haar nou echt achternalopen als een schoothondje?
Alex keek even om zich heen, maar herinnerde zich er al snel aan dat hij toch echt moest weten waar je ongezien kon roken. Dus hij besloot maar mee te lopen, natuurlijk wel met een versnelling zodat hij naast haar liep en het niet zo opviel.
"Dus die plek is veilig, zeg maar?" Vroeg hij nieuwsgierig. "Want ik wil niet echt op m'n eerste dag gesnapt worden, weet je."

Niet weer, dacht Yael geïrriteerd terwijl ze Cher's kant op keek. In principe was er niets mis met het meisje, maar het was zo duidelijk dat ze er heel veel om deed om populair te worden. Was ze nou bezig om die jongen in te palmen? Trouwens, over die jongen gesproken, ze had hem hier nog nooit gezien. En hij zag er wel redelijk uit. Misschien moest ze maar eens een praatje met hem maken, àls ze de kans kreeg.

Cher knikte. "Ja. Ik denk dat de leraren het wel weten, maar er niet zoveel om geven." Toen ze achter school kwamen, liet Cher zich op een geimproviseerd bankje vallen. Het bestond uit een paar houten kratten. "Ik ben trouwens Cher." Ze stak haar hand uit en keek hem aan. Hij was echt heel mooi, maar ze wist niet precies wat voor jongen het was. Waarschijnlijk zo'n 'i don't care' type, wat hem nog aantrekkelijker maakte. Maar ze mocht niet aanbiddelijk doen. Ze moest cool doen.

Alex zuchtte inwendig en haalde meteen zijn sigaretten uit zijn zak. Natuurlijk net toen het meisje haar hand uitstak en hij deze dus moest aannemen, met de sigaretten tussen hun handen in. Oh wat was hij toch weer charmant vandaag.
"Oeps, sorry." Snel trok hij zijn hand terug. Moest hij nou opnieuw of..? Alex besloot het maar te laten en stak een sigaret op. Zalig! Hier zat hij echt op te wachten.

Cher schoot in de lach door zijn actie. Wat schattig! Wel besefte ze dat hij zijn naam nog steeds niet had genoemd. Nou, als hij dat zo wou, dan was hij voor haar Nieuwe. "Geeft niet," reageerde Cher wat laat door haar gedachtegang. "Dus.. waarom ben je hier nieuw? Woonde je hier al en ben je van school gewisseld, of ben je hier heen verhuisd?" Oprecht geïnteresseerd keek ze hem aan.

Alex nam een lange trek, blies de rook uit en draaide zich weer naar Cher.
"Verhuisd. Mijn vader is hertrouwd." Zelf vond hij het natuurlijk belachelijk. Zijn vader was wel 20 jaar ouder dan zijn nieuwe vrouw. Het kon makkelijk zijn oudere zus zijn. Ronduit belachelijk was het. En hij was ook veel liever in Las Vegas gebleven.
"Dus moest ik natuurlijk mee, en ook van school veranderen enzo." Hij haalde zijn schouders een beetje op. Erg enthusiast kon hij er niet over zijn.

"Wat vervelend.. Waar woonde je eerst dan? En waarom woon je niet bij je moeder?" Cher keek hem nieuwsgierig aan, en besefte zich toen dat ze misschien opdringerig over kwam. "Als je geen antwoord geven wil snap ik dat hoor!" zei ze vlug. "Ik kan soms iets te enthousiast worden.." Haar wangen kleurden rood, iets wat ze juist had willen voorkomen.

Nouja, het was vrij duidelijk waar die heen gingen. Niet dat Yael ze wou stalken of dergelijk, dat klonk verkeerd. Nee, ze wilde gewoon meer weten, en buiten dat; ze had er recht op om daar te komen en ze kwam er vaker, dus so what? Ze borg het magazine - waaruit ze eigenlijk geen ene zak had gelezen - weer op in haar tas, bevestigde hem op haar schouder en liep naar de achterkant van de school, waar Cher en die ene andere kid inderdaad zaten.

"Oh, mijn moeder is lang geleden overleden. Auto-ongeval." Alex nam weer een trek en glimlachte een beetje. Straks dacht ze nog dat hij er gevoelig over was of zo. Maar hij had zijn moeder eigenlijk niet echt gekend. "Ik woonde in Las Vegas."
De gedachte aan zijn geweldige thuisstad maakte hem een beetje week vanbinnen. Zodra hij kon, zou hij op zichzelf terug gaan. Maar dan moest hij eerst zijn school zien af te maken natuurlijk. En daar had hij geen zin in.

"Oh.. I'm sorry.." Cher keek hem even medelevend aan. Waarom wuifde hij het zomaar weg? Of haatte hij haar? Ze besloot er niet naar te vragen, dat zou rude zijn. Toen hij zei dat hij uit Las Vegas kwam, sprong ze op. "NOOO WAY. Dat is zo cool en awesome! Wow dit moet echt vreselijk voor je zijn!" Toen Cher besefte hoe overdreven ze gereageerd had, ging ze gauw weer zitten, en kuchte ze even. "Ik bedoel.. dat is best wel vet," zei ze, zo nonchalant mogelijk. Vanonder haar wimpers keek ze hem even aan, zijn reactie peilend. Veel tijd had ze daar niet voor, want Yael kwam op de hoek. "Ohey," zei Cher. Zij en Yael praatte vrijwel nooit. Ze zaten bij elkaar in de klas, maar daar was het meeste dan wel mee gezegd.

Alex lachte hartelijk om haar spontane reactie. Ja, zo cool en awesome was het inderdaad. En zo erg mistte hij het ook.
"Precies. Het is heel erg wennen hier." Hij nam nog een trek en keek om naar het meisje dat Cher had begroet. Misschien was het wel handig om zo in contact te komen met wat meer leerlingen. Hij wilde niet al te lang alleen aan de kant staan.
"Hey," Alex knikte even met zijn hoofd.

'Hallo,' zei Yael terug en ze bekeek Cher even van top tot teen. Yael had zeker niets tegen het meisje zelf, enkel het opdringerige en overdreven gevoel maakte haar zo irritant dat Yael in de eerste instantie niet meer haar om zou willen gaan. Als ze op deze manier toch vrienden probeerde te maken, moest ze dat maar doen. Yael wendde haar blik af van Cher en bekeek toen de jongen. Ja, deze nieuwkomer zag er inderdaad goed uit, en.. hij rookte? Niet dat dat Yael wat interesseerde, zelf had ze twee jaar lang gerookt.

Cher was blij dat hij om haar gelachen had, ook al wist ze niet zeker of dat positief of negatief geweest was. Cher hield Yael nauwlettend in de gaten. Het was niet het aardigste meisje en Cher wist nooit wat ze van plan was. Wie weet kreeg ze wel de wind van voren, alleen omdat ze haar had begroet. Cher voelde zich gelijk een stuk minder op haar gemak in het bijzijn van Yael. Ze was zo.. populair? Yael kon alles zeggen en niemand trok zich er wat van aan. Cher wist dat het misschien beter was om nu weg te gaan, maar ze wou ook niet als een pussy over komen. En ze wou toch dat Yael haar aardig vond?

"Ik ben Alex." Hij keek een beetje ongemakkelijk van het ene meisje naar het andere. Waarom was het opeens zo stil hier? Waren het soms geen vriendinnen? Hij kwam er trouwens ook nu pas achter dat hij zijn naam niet tegen Cher had vermeld, vanwege het pakje sigaretten. Ach ja, nu wisten ze het toch. "Heel erg nieuw en heel erg vriendloos." Plakte hij eraan vast met een grinnikje.

Misschien had Yael hier toch niet naartoe moeten komen, maar aan de andere kant.. het roken was toch zeker gestopt? Normaal gesproken trok ze er niets van aan als mensen in haar bijzijn rookten, maar de nieuweling liet haar toch wel snakken naar een sigaret. Het zou wel komen omdat ze zich verveelde, dacht ze vervolgens. Ja. Dat was het. Ze zou wel kennis willen maken met de jongen.. die zich zojuist had voorgesteld alsof hij haar gedachten kon lezen. 'Alex dus,' zei Yael met een welgemeend glimlachje. 'Don't worry, je zal vast wel vrienden maken hier.'

Alex dus. Okay, lieve naam. "Dit is Yael," zei Cher, wijzend naar de brunette naast haar. Gezien het feit dat Yael zichzelf niet had voorgesteld, deed Cher het maar voor haar! Het was dus blijkbaar wel zo dat coole mensen zich niet voorstelden? Oké. Dat vond Cher eerder onbeschoft.

"Ja. Dat is het korte voor Alexander. Maar dat vind ik zelf dan weer te lang." Hij trok zijn schouders een beetje op en stak een nieuwe sigaret op. Nu hij hier toch was.. Opeens voelde hij zich een beetje te... Spraakzaam. Misschien had hij gewoon Alex moeten zeggen en that's it.

Wacht.. wat deed Cher nu? Ze stelde Yael voor? Alsof ze dat niet zelf kon! Ze keek haar even met een opgetrokken wenkbrauw aan maar besloot om zo vriendelijk mogelijk te doen, onze Alexander hier zou ook niet de verkeerde indruk moeten krijgen van deze dame, toch? 'Ja,' zei Yael, op de jongen gericht. 'Ik ben Yael. Kort genoeg.' met een flauw glimlachje. Pff, ze had zich makkelijk zelf kunnen voorstellen hoor.